موتورهاي تركيبي از انژكتور مستقيم و پورت

در حال حاضر نيمي  قطعات كيا از گردآور خودروها و تراك‌هاي جديد
در ايالات متحده مجهز به انژكتور سر راست سوخت
يا GDI هستند؛ به اين معنا كه بنزين مستقيماً به تو
محفظه احتراق پاشيده مي‌شود.امّا  ابتكار بعدي موتور
خودروها، وارد كردن سوخت از دو راه مجزاست و برخي
از خودروسازان، هم‌اكنون نيز پيشرانه‌هاي خويش را هر دو
گونه انژكتور سر راست و پورت به اتفاق كرده‌اند. تويوتا اين
تكنولوژي را بيش از يك دهه پيش در يك V-6 با عنوان سيستم
انژكتور D-4S شناسايي كرده‌ است و در حال حاضر، از آن در پ
يشرانه‌هايي چون ۲٫۰ ليتري چهار  لوازم يدكي كيا سيلندر تخت (كه بدست سوبارو
ساخته مي‌شود)، ۳٫۵ ليتري V-6 و ۵٫۰ ليتري V-8 سهم مي‌برد.
ضمن اينكه آئودي نيز از اين فناوري در موتور‌هاي ۳٫۰ ليتري V-6 و ۵٫۲ ليتري V-10 كاربرد مي‌كند.

حكمران كنوني اين گونه تكنولوژي در خودروسازي، فورد با سيستم انژكتور سوخت دوگانه، انژكتور سر راست با خفقان بالا (DI) و انژكتور پورت با خفگي زير (PI) است. فورد اين فناوري را در موتورهاي بنزيني تنفس طبيعي و با القاي اجباري V-6 و V-8 با حجم موتور بين ۲٫۷ لغايت ۵٫۰ ليتر به شغل مي‌برد. وانگهي مدل ۲۰۱۷ از F-150 رپتور پيكاپ و سوپرماشين GT، هر دو از پيشرانه جديد ۳٫۵ ليتري اكوبوست V-6 بهره‌گيري مي‌كنند. مدل پايه F-150 نيز اتكاي زيادي به اين تكنولوژي با استفاده از پيشرانه‌هاي انژكتور دوگانه، از دسته موتور پايه  ۳٫۳ ليتري V-6 و آپشن‌هاي ۲٫۷ و ۳٫۵ ليتري اكوبوست V-6 دارد. موتور جديد ۵٫۰ ليتري V-8 كه پيشرانه مدل ۲۰۱۸ از موستانگ GT را ساختن مي‌دهد، پسينيان پيشرانه‌اي است كه فورد استفاده از اين تكنولوژي را براي آن اعلام كرده است.
اصول كلي

قبل از اينكه به مزاياي همكاري PI و DI بپردازيم، چه بسا بهتر است اندكي مقدمه‌چيني داشته باشيم. برخلاف آنچه در فيلم‌ها به هنگام آتش‌گرفتن ماشين‌ها تماشا مي‌شود، در واقعيت چيزي به نام «انفجار خود به خودي» هستي ندارد؛ چرا كه بنزين مايع، آتش نمي‌گيرد و رساندن سوخت از محل باك به احتراق در درون موتور، يك فرآيند دو مرحله‌اي است.